Gül Toprakta Biter Şiiri - Haşim Kalender

Gül toprakta biter toprakla biter
Tohum çürümeden başağa dönmez
Doğuştan nişanlım burnumda tüter
Aslına dönmeden bu ateş sönmez

Altından elmastan ot bile bitmez
Her şeyin aslına gir akıl yetmez
Boş başak misali eğilip gitmez
İnsan bir damla su yukardan inmez

Düşünüp sorgula düşünme dolaş
İster nefsine uy aklınla dalaş
Koş da arzuların peşinden ulaş
İmansız yüreğin sancısı dinmez

Ölüm doğuma eş ikincisidir
Düşünce insanın tek incisidir
Gidenler gelenin bir öncesidir
Kıyamet insanın içine sinmez

Kalender dağ yüklü insan olanlar
Takvayla almalı rütbe alanlar
Allah’la baş başa namaz kılanlar
Şeytanın atına yel olsa binmez

16. 11. 2012

Haşim Kalender