Kalbe huzur veren gül tomurcuğu,
Gönlümün içinde çimlenip duran.
Ümidi kaybolan savaş çocuğu,
Gözyaşların mıdır uykumu bölen.
Ne açmaz şey imiş gül tomurcuğu…
Mazluma güneşte kara doğuyor,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta