Hangi yolun neresinde durursam
Yolculara yol başında belayım.
Bahar mıydı bu mevsim güze doğru akarken
Bu bahçede bülbüller neye küskün gelmiyor
Aşiyanda uyuyan yılan yuva yıkarken
Hasretine yaktığı bülbülü gül bilmiyor
Karanlık gündüzlere perde perde günahım
Ay mahrumu geceler alıp götürür seni
Bir tövbenin özünde yıkanır bin günahım
Seraba düşen alev yakar bitirir beni
Ses ver suskun durma sen aşiyan bülbülü
Soğuyan yaraların ağrısı ölüm gibi
Mevsimlerin kalbinde saklı tuttum bir gülü
Düştüğüm dehlizlerin şimdi görünmez dibi
Sel ettiğin gözyaşım yüreğime dökülür
Bağlandığım hayalin güzellerin en hası
Destansı ağıtlara gam bulutu dikilir
Kaybolur zirvelerde aşk yolunun sevdası
Senden çektiğim gamlar hayatıma vesile
Dindiği gün gözyaşım hayatın sonu gelir
Yaşayım böyle gülüm senden gelen dert ile
Gama sebep sen isen gönlüme bayram olur.
Kayıt Tarihi : 24.9.2007 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üstadım;
usataca yazılmış duygu yüklü zarif yüreğinizin sesi olan güzel çalışmanızı beğenerek okudum.. çok çok güzeldi..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10.
akçaydan selam ve saygılarımla.
İbrahim Yılmaz
NOT: wep sitem:
www.atlassiir.com
TÜM YORUMLAR (20)