Gül Süremi Şiiri - Mehmet Binboğa

.
.
.
.
*
*
*
*
*
sür
en
büyük
hükmünü ey sarı hasret

ah
yine mi
bir sanem-i gülfem tegafülü
havada gam kokusu var
yüksek eyvanlarda bülbül yok

çağıdır oysa
bir zulmet-i sevda ki devr-i leylî eş’arın
hüzzam geçer şarkılarda erganun
çıgan kemanlarda vefa
göynük neylerde sefa
yok

aran sen
sen aran dur
elestte kaybettiğin ol yâri ki
bir serv-i hıramandı gönül teline
tülü nefti yosun
ağusu zakkum
elleri êl
şimdi

es
ey bad-ı saba
mahvet ne varsa arda kalan
hoyratın girdiği bağım tarumar
dili şeyda teni verda ol yârin ki
ah o endamı asudem
sühanı sevda dökülürdü lebinden

ol kâfir ki
elveda şarkısını sessiz
ve vuslat türküsünü bensiz
terennüm eder dünyada

bir gün
bir gün gelir
hesaba da ol kâfir

lakin
bilinir
o baldıran bakışlardaki zehir
feleği bile dize getirir
adlinden umut yok görklü padişah
umut kaf dağında hayta bir simurg

varsın
vursun kızıl mührünü
kırık kalbime felek
gözümün kan çanağına bastırıp ıstampayı
haykırsın ulu buyruğu
"görülmüştür dert mektubu"
*
*
*
*
*
.
.

.

Ağustos 2012
Eskişehir