Gül su ister Şiiri - Selçuk Şeker

Bir kış günü, yeryüzünden merhaba dedim hayata.
Soğuk, buz gibi bir gün, karlar yağdı üzerime, dondu dallarım.
Üşüyorum, sarıl bana ısıt beni, gir gönlüme sev beni.

Bir sıcaklık, bir ateş içimde, güneş doğdu ufuktan üzerime, ısıtıyor beni.
Huzur buldu ömrüm, mutlu oldu gönlüm.
Tuttuğum zaman ellerini, yakıyor gözlerin sinemi.

Mevsim ilkbahar, nisan yağmurları yağıyor üzerime, sevgi tohumları büyüyor içimde.
Filizlendi dallarım, yeşerdi yapraklarım, tomurcuklandı güllerim, yavaş yavaş açılıyor.
Ben kırmızı, güzel kokulu bir gülüm, dalıma kondu bülbülüm.
Seninle güzel her günüm, gülüm, gülüm bülbülüm.

Ne kadar güzelsin canım, seni seviyorum bir tanem.
Güzel sözlerin beni büyüledi, boş sözlermiş bunlar ömrümü tüketti.
Kızgın güneş tepemde beni yakıyor, yapraklarım soldu, dallarım kurudu, bir damlada olsa su istiyorum.

Seni seviyorum diyorsun, ama sevmiyorsun.
Hep senin yanında olacağım diyorsun, bir gitti mi bir daha gelmiyorsun.
Görmüyorsun, anlamıyorsun, bilmiyorsun, ah nasıl anlatsam, gül su ister, gönül sevmek ister, sevilmek.

Karlar yağarsa bir gün dallarıma, donmasın dallarım, sarıl bana ısıt beni, üşüdüğüm zaman.
Yağmurlar yağarsa fazla, seller kurutmasın beni, sensiz kaldığım zaman gözlerim ağlar, yanımda ol, gözyaşlarım kan olmasın.
Güneş yaktı yapraklarımı, kurudu dallarım, yanıyorum.
Sana hasretim, yakmak istiyorsan beni, yanımda ol, sen yak beni.

Sonbahar, son sabah, son gülüş gibi, bir daha göremeyiş.
Rüzgâr esiyor yine, solmuş yapraklarım düşüyor yerlere.
Dallarım kurudu işte, bekliyorum seni o yerde, gelirsin diye.
Fırtınalar kopuyor gönlümde, kırıldım, kırdın kalbimi.
Üzgünüm, belki de seni sevdiğine çoktan, pişman oldu gönlüm.
Hayır, olmaz, olamaz, yoksa, boşa mı geçti koca bir ömür.

Bir nefes alıyorum, bir nefes veriyorum, bir nefeslik canım var, ömür bir nefes kadar kısa.
Gül su ister gönül seni, ilkbahar yazı bekler, son bahar kışı, gönül derdine dert ekler, seni bekler ister.
Yağmur güneşi çağırır, rüzgâr karların habercisidir.