KASIM ONBİRYİRMİBEŞ ✍🥀
Vakit ayrılık ...
Sen susunca konuşur zaman ...
Ayrılık kolay gitmek zor...
Hangi sokak, hangi kaldırım ağırlar seni...
Yoksul ayak izlerim var benim...
Parmaklarım mühür ...
Her adımda imzalıyorum geçmişi...
Artakalan düşlerimizle topladık hüzünleri...
Üşümüyoruz bugün...
Anlamıyorsun..
Biraz olsun anlamıyorsun...
Kipriklerinin gölgesine sığınıyor gözlerin
Sen görmüyorsun. ..
Asi ve hırçın denizinde ayaklarına vuruyor dalgalar ...
Sen duymuyorsun...
Şekerlemeler kadar tatlı gelirdi hayat bize
Annemin dar elinin mahcubiyeti binince omuzlarımıza
Küçük adımlara sığdırdığımız o meşakatli yolda
Babamın gölgesi pusula olurdu.
Önünde eskimiş kıymetli defteriyle
Dilinde hep cok téşekkür olan bizim bakkal Mehmet amca
Sus Nalan
Sus şimdi konuşma
Çevir başını kuşlara doğru
Üşümüş kanatlarımın altına gir demedim mi
Kahretsin bir yakımlık sigaramda bitti
Sana benzeyen herkes gitti .
Dilhun bir kalp bendeki
Tarumar olan düşüncelerdeyim
Meyus gözlerimde belirirken
Çaresizim, çaresiz meftunum
Kapalı kapılar ardında
Yağmurda güneşi bekler gibi
Seni sevmenin adını koyamıyorum ...
Yokluğunda kalbim bir deniz ...
Dalgalarını savuruyor kıyılarıma...
Sonra duralıyorum ...
Seni bekliyorum kuytu köşelerde.
Biliyorum gelmeyeceksin...
Bilirim gelmezsin...
Bilirim gelmeyeceksin...
Sardunyalar ışığı sever bende seni...
Karanlıklar içinde kaldım
aydınlat beni...
Ölüme beş saniye ensemde kokun...
Ve sen...
Rüzgâr gibi esip geçersin...
Aklım ermez gidişine ...
Adımlarını izlerim uzun, uzun...
Sesin kalır kulağımda ...
Gözlerim dolar görmezsin..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!