Gün geldi kızgın güneş kavurdu
Gün geldi kara kışta kar vurdu
Gün geldi sardı sarmaşık toprağımı
Esme lodos esme eğerim boynumu
Her yağdığında yeşilime alıma
Ömrümü daha kısaltmış olsan da
Islanır gül dikenli yapraklarım
Yağ yağmur sevgime sağanaklarla
Şu kısa ömrüm yetmese de kavuşmaya
Bir ömre bedel an olsun doyumsuzca
Bırak gül ten kokum sende kalsın
Solmadan al beni ellerine kokla
Aşkınla canımı acıtsa da dikenin
Özlemini geceler boyu büyüttüğüm
Susuz kalan çorak toprak gibiyim
Dünyamıza sevgi yağmurları yağsın
Sen kavganın aşkın özgür gülüsün
Bırak sende yunayım sende uyanayım
Bitmedi…
Vedat Koparan 28.02.2007
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 1.3.2007 12:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Koparan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/01/gul-sevdasina-serenat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!