Gönlüm incindi dikeninden.
Dikenin kanattı ruhumu.
Kanlı bir goncasın,
Ruhumun dalında…
Hayalimden alıyor;
Koyu yeşil rengini yaprakların…
Kızıllığınsa kanımdır A rh (+)
Kanım kadar yakınsın bana…
Gölgem kadar uzak…
Bir gölgesin farkındayım.
Uzanıyorum ama tutamıyorum.
Gölgen arsız, ben yorgunum.
Ne zamana kadar koşmalıyım ardında?
Yetmez mi bir ömür!
Arzum: batsın güneş artık.
Gölgem kaybolsun, ben kaybolayım…
Dilerim bir gün,
Kendi kendine batar dikenin!
Haziran 1997
Amasya
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!