Hülya değil, Mevla diyor lisanım,
Benim sevdam kara değil, gül sevda.
Sevinçliyken hüzünlüdür bir yanım,
Benim sevdam kara değil, gül sevda.
Aşkla aştım, geçit vermez dağları,
Yaylaları, mor çiçekli bağları.
Bir saate nispet eder çağları;
Benim sevdam kara değil, gül sevda.
Dağlarca muhteşem, ummanca derin,
Dengesi bozulmuş terazilerin,
Alın elemleri, gülleri verin.
Benim sevdam kara değil, gül sevda.
Kayıt Tarihi : 20.4.2007 10:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (19)