Dağ başında kalmış gibi yalnızım yalnız
Sanki kimsenin umrunda şansızım şansız,
Yaşam hayata ne bir kazık ne de bir tafra
Gül desem güler misin acep bu saatten sonra,
Hayallere dalmışım rüyalarım hiçe mahsus
Sevda aslında tek lafta hecelere mapus,
Daha ne kadar bilemem bilinmez bir derya
Bazen arar iken gökte bulursun ayakların altında,
Kalabalıklar kuru bir gürültü sessizlik icabı
Ne ara ne de bul hükümsüzlüğün azabı,
Eller mahkum üç günlük ömürde avare
Dolaşsın istediği kadar gurbet neyime çare,
Özlem hasrette kaybolmuş gitmiş bir nevi
Vuslat ise bugün git yarın gel misali,
Yok mu şu ihtimallerin teselliye vurdumduymazlığı
Belki de bu tek başına kalmışlığın son icadı...
* Berlin, 09.10.2021 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 9.10.2021 23:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!