Gül Sen Kahve Gözlüm

- Bu aralar eksiğim yazdıklarım hep yarım,
İçler acısı durum, hiç bitmiyor efkarım… -

Dalıp gitmişim birden gözlerinin içine,
Gözlerin tılsımlıysa bu garibin suçu ne?
Düşüp kalırsam eğer ayağının dibine
Acıyarak bakmasın, o duman kahve gözün,
Ömrün boyu hep gül sen… görmeyesin hiç hüzün.

Birden olur olmadık, sorular soruyorsun,
Dilimi lal eyliyor, aklımı yoruyorsun,
Aldığım nefes zarar, bitmişim, görüyorsun.
Boşver bu mevzu derin, bende duygular hazin,
Ömrün boyu hep gül sen… görmeyesin hiç hüzün.

Bazen yıldırım çarpar, aşktan kıvranırım ben,
Bir riyakar gülüşe, hemen aldanırım ben,
Zaten ne zaman sevsem, boş yere yanarım ben,
Haline hiç aldırma Emre denen öksüzün,
Ömrün boyu hep gül sen… görmeyesin hiç hüzün.

Çaldım yine vaktini geceni sabah ettim,
Yaşadığım her anı diline ‘’eyvah‘’ettim,
Allah’ım bağışlasın çok sevdim günah ettim,
Kurşun yarası gibi, aklımdaki her sözün,
Ömrün boyu hep gül sen… görmeyesin hiç hüzün.

Uykunu böldüm diye, kendime kızdım yine,
Haddimi aşan sözler, düşünüp yazdım yine,
Şaka yapayım derken, belli ki üzdüm yine,
Sakın bana darılıp, asılmasın gül yüzün,
Ömrün boyu hep gül sen… görmeyesin hiç hüzün.

25.04.2014 [KARAMAN]