Gül Sen, Şiiri - İbrahim Demirel

Sen gül, sen gülmez isen
Bülbül ötmez
Gül solar

Ağla da sen, ağlamazsan
Unutur belki sevgili
Bağlar diken dolar

Sen an yine onu, anmazsan
Dönmez belki de
Onda bıraktığın kalp geriye

Sahipsiz kalır anılar
Kuşlar neşesiz
Bulutlar habersiz,

Gelir belki de bir hazanda
Gözlerin yolda, ellerin semada
Geçer çıplak ayaklarıyla eşikten

Filizlenir belki de yeniden
Senin bile hatırlayamadığın
Gönlünde herkesden gizli büyüttüğün umutlar