Gül şehrim V.. Şiiri - Hasibe Atış

Bilirmisin gül şehrim,
Senden uzakta,
Nice gözü yaşlı insanlar gördüm.!
Nice analar gördüm, evlatsız,!
Nice evlatlar gördüm, anasız.!
Ağlayanlar gördüm..
Niçin ağladığını bilemeyen;
Şuursuz;

Yıkık gönüller gördüm...
Gözyaşlarını sildim bir çocuğun..
Bir kızın saçlarını okşadım..
Bir bebeği öptüm koklaya koklaya..
Onlar;
Susuz bahçenin nadide çiçekleriydiler..
Onlar;
Kimsesizdiler.

Yüreğim kanadı gül şehrim..!
İçim sızladı..
Dizlerim tutmaz oldu beni ayakta..!
Bu depremden sonra...!
Boynum doğrulmaz oldu..
Nice mezarlar kazıldı yüreğime..
Gözyaşlarım içime doldu..
Duvarlar arasın da; toprak altın da,
Kimliksiz insanlar kayboldu.
Yetimler kaldı,öksüzler kaldı...
Ateş düştüğü gönül de kaldı.
Yine herşey unutuldu..
Namus uykuya daldı..
Sanat şehri İstanbul'dan,
Selam sana ey.! gül şehrim..