Yüzyıllardır dikiş tutmaz yarana
Bir tutam yalnızlık,bir tutam hicran
Bir tutamda barut sürdün
Silahına kurşun diye gözlerini sürdün
Kül renkli akşamların gül renkli çocuğu
Bilirim gözlerindeki buğu
Zamanın tükenmez yorgunluğudur.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
