GÜL Rengi GECE ler Şiiri - Hüseyin Eroğlu

Gül rengi geceler bekledi gönlüm
Özlemlerim ay ışığı karanlıklarda kayboldu
Hayatın derme çatma sokaklarında
Nice şafaklar bekledim sensiz kimsesiz
Dört bir tarafımı hüzün bulutları sardı
Titrek dudaklarımda ismin kaldı
Sevgini söylemekten çekindiğim
Toy delikanlılık yıllarımdan kalma
Özlemlerim ve sancılarımla beraber

Hayatın girdaplarında med-cezir misali gönlüm
Sakin bir liman aradı engin denizlerinde
Ürkek sevgilerimle kahredici duygularımla beraber
Denizler sığınağım oldu bulutlar sırdaşım
Hayatın anlamsız gecelerine gizlenmiş
Dil bilmez gönlümün prangalarında kalmış
Ummana sığmayan yalnızlıklar içerisinde
Engin denizlerde kaybolmuşum
Hayatım ilk aşkım umudum yaban çiçeğim.
Hayatıma anlam katan tek dileğim.
Suskunluğum, çaresizliğim, gönül mabedim

Bilir misin dağlarda karlar yavaşça erir
Bir sünger gibi toprağı ıslatır ya
İşte öyle ruhuma ele geçirdin sen
Tüm kılcallarımda dolaşıyorsun artık
Sırılsıklam perme perişan olsam da bahar gelecek
Yaban çiçekleri kaplayacak çorak bozkırlarımı
Yediveren güller saracak dört bir yanımı
Çöller ortasında vaha misali olacağım
Bire bin veren buğday başağı misali
Ruhumda yeni başaklar açacaksın.
Sen bile şaşıracaksın bu eserinden
Gör ne olur eserini

Lal olmuş bu dilim anlatmasa da arife tarif yok bilirim
Bir gün anlarsın umuduyla her gün biraz daha eririm
Gör ne olur yüzüne bakarken ki yangınımı
Yanındayken ayaza kapılmış yaprak misali dökülüyorum
Bak gönlümün içine yalvarırım bak
Orada senin için ne fırtınalar koptuğunu gör
Sen varken elim ayağım dolaşıyorsa
Bu sakarlığımdan olmadığını bilmelisin
Aczimin sebebi, kaynağı sensin
Muhtacım bir küçük tebessümüne
Güneş doğmasa da zararı yok
Kalbimdeki varlığın bana yeter
Sen yeter ki gel kurbanın olayım
Eşim sırdaşım yoldaşım canım sevgilim.