Gül Reçeli Şiiri - Mustafa Felek

Dün gibiydi yüzün
Ne tam unutulmuş
Ne de tam aklımda
Gidip gelen,gelip bulamayan akıl karmaşası.

Yüzün diyorum
Birinci dünya harbin de en ön safta vuruşurken vızır vızır geçen mermiler,tabyaları döven toplar,kulağı sağır eden sesler, bir bir düşen silah arkadaşları,kan ve barut kokusu ve dahi biten kurşununa rağmen azraille inatla giriştiği pazarlığı sürdüren ne kaybedeceği ne de kazanacağı bir şeyi olmayan çaresizlik cesareti.

Yüzün aklımda
Karmaşa içerisin de dolaba doldurulmuş,zamanı bitmiş tükenmiş ama kendisi tüketilmemiş,orada kala kalmış
Saatleri,günleri,haftaları,ayları devirmiş ama kapağı açılıp bakılmamış Gül Reçeli mahcupluğu

Sahi yüzün
İkinci dünya harbin de
Berlin radyosundan `Moskova düştü`haberini alan annenin çocuklarıyla sokakta sevinç çığlıkları atarken aniden Berlinin bombalandığı,kaçışan ve parçalanan çocuklarını gören anne telaşı,
Hüznü,kederi ve en çok ta acısı.