Söz sultanı, tercüman bizlere Yaratandan,
Hikmet pırlantaları dökülen dudağından,
Hep iyiyi, güzeli ve doğruyu anlatan,
Küfre düşman, Hakka dost benim gül peygamberim.
Tüm karanlık ruhlara ışık oldu sözleri,
Güneşten daha parlak o mübarek yüzleri,
Hakkın ihsanlarını saydı her an dilleri,
Hatibi Zişan oldu benim gül peygamberim.
O, Hakkın bahçesinde solmayacak bir güldü,
İlahi bestelerle şakıyan bir bülbüldü,
O’nun kılıcı keskin, cevheriyse sözüydü,
Batıla düşman oldu, Hakka dost peygamberim.
Cehalet çölünde O,cennetten bir vahaydı,
İmana aç her gönle kevserdi, çağlayandı,
Hava gibi, su gibi elzemdi her mesajı,
İmanla kuşatılan, benim gül peygamberim.
Her şeyi aydınlatan O hakikat güneşi,
Vazetti gönüllere selamı ve sevgiyi,
“Terk edin hemen” diyen malayani her şeyi,
Allah’ı görür gibi yaşayan peygamberim.
“Her musibete karşı sabır zırhı giy! ” diyen,
Sevdiğiyle beraber olma müjdesi veren,
Bir ab-ı hayat gibi ruhumuzu besleyen,
Ümmetinin ümidi benim gül peygamberim.
“Allah’tan kork, kibirlenme, kimseyi de hor görme,
İtaat et, başında olsa da siyah köle,
Merhamet edilir mi merhamet etmeyene? ”
Görmesek de yüzünü görmek ümidindeyiz,
Sonsuz şefaatine ermek niyetindeyiz,
Tüm günahlarımızla tövbekârız, aciziz,
Hesap gününde yine gül bize peygamberim.
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)