Meyhaneci Şiiri - Tuna Yıldız

Meyhaneci,
Dün akşam onu gördüm
Sanki Mecnun oldum
Tarifi yok bu şaiir yüreğimde
Dokunuyordu ya,tenine
Işıl Işıl aksettirirken,
İlk defa Ay ışığını kıskandım
Meyhaneci
Sorma bana adını
Ne gülüyorsun alaycı alaycı
İşlemez miymiş öksüz nasır tutmuş ruhuma?
Aşkı gördüm diyorum sana
Kafa sallama bir sağa bir sola
Yaktı diyorum,anlasana
Artık eminim sen de
Beni tanımıyorsun
Güzelliği engindi
Sorup durma adı neydi
Birkaç dakika bile sürmedi.
Teslim ettim
Sırlarımı, kederlerimi,kendimi.
Nasılda fark etti,utandım
İlk defa rest çektim yasaklarıma
Meyhaneci,
Girmek istedi canım
En derinliklerine.
Sorgu sual gereksizdi.
Karşımda bir bakışı vardı ki,
Bir gece vaktiydi
Daldım kapkara gece rengi sularına
Dev bir inci gibi
Güneş sanki
O nasıl bir yürekti meyhaneci
Bakarken,yakamoz yakamoz
Buz gibi serin sularında
Yandım meyhaneci,
İçim volkan olmuş
Utanıyorum çıkacak lavlarım değecek sularına
Bırak dedi kendini
Ateşim sardı,dört bir yanını
Kül oldu meyhaneci
Bir masal gibi,
Sorma adı neydi.