Gül peri Şiiri - Turgay Coşar

Yıl sonu geldi çattı, yine aldım karnemi.
Soruyorsan esrar’mı, gizem’mi bu sır nemi?
Nasıl kandıracağım, babamı ve annemi?
Yine yaş dala bastım, yaktın beni gül peri

Eve gidecek kadar, ne cesaret ne yüz var!
Tedirginim ortada çünkü verilmiş söz var,
Bir başarımız’da yok, başka nemizde göz var,
Bir şans bile vermedin, yıktın beni gül peri.

Varlığına güvendim, ders dahi çalışmadım.
Çalışkan arkadaşa, dost olup alışmadım.
Ama asla bir dersi asıpta yılışmadım.
Gelmedin yola yandım, baktın bana gül peri.

Bari bir fikir üret bir yıl daha oyala,
Öyle bir inandırki olmaya’ki duyula,
Yine kıymet versinler hatrım bile sayıla,
Başka hile yapamam, sıktın artık gülperi.

Sana sevdam yüzünden, evden okuldan oldum.
Bu senede tekledim, yine sınıfta kaldım.
Gör bak ne hale düştüm başıma ne iş aldım,
Sana ille bu güven pos çıktın sen gül peri.

Gör bak ne nasihatler öğütler duyacağım,
Hepsini bu çocukça, sevgime sayacağım.
Sitemimi postayla, sana yollayacağım.
Beni dille katledip, çektin ipe gül peri.

Artık hayalle düşle. bir daha işim olmaz.
Bu senede geçmezsem, bil’ki yanına kalmaz.
Şimdi boşa koyduğum, dolmaz doluda almaz.
Güle ağarttın döktün saçım gül peri