Gül pembe... Şiiri - Zafer Zengin Etnika

.

acı, gün ortası kırma adımları...

bilinmez dertler biriktirdi, yumak yumak
olsa taşın keskin yanı, kendini doğrayacak

bilmez böylesi susuzlukla
baş eder akılda, aklı tut, koy kenara
gel pembe,heykeli ol meydanına

patlar tunç ve taşlar
su çalkalar, demir keser
bıçak eder, çelik işim der
acıyan ettir, kendini biler

der ya, denizdir pembe
iki kıtanın arasında
kapılan düşsün, yorulan ölsün
sadece çiçekler, kıyıya yüzsün

bitmedi, suya katık ekmek

öyle bakma hayata
gözün ucunda,su yanar baktığında

kıblem
kalem
sen

sıralı
sızılar da
va’ha

anlamamış kuyularda

ve su, koku kalsın orada
hediyesi yalnızlıklar
şimdi gel, hep gel

kıblem
kalem
el

göz elimde yüzün yanar

iste öyle
sona çok var

hasret başladı bir yerde
havada bulut, su da yakar
buz var, deli dolu
yıkılsın duvarlar
gül koynuna pembe takar
el aralar
can yanar

20 03 2005

.