Dokulen yapraklardan eser kalmamis sokaklarda,
Ama icimde hala sonbahar.
Oysa ben Nisan yagmurlari yagar da
Ilkbahar gelir diye ummustum....
Gec gelecek gibi ilkbahar bu yil bana...
Nisan yagmurlari huznumu yika gotur....
Benim bir benligim var,
Bir de kendim....
Biri hayat dolu civil civil,
Digeri inler derdim.....derdim...
Biri beni sana baglar da birakip gidemem,
Digeri ise sensizlikte bulur huzuru....
Bugun yine sana olan hasretimle uyandim,
Gozlerim sulandi ama.....
Karar verdim yarin aglayacagim...
Cocuklar oluyor, oksuz kaliyor bir yanda,
Bense icimdeki oksuz cocugu diriltmeye calisacagim....
Bazilari savasi olumu zevkle seyrediyor olsa da aninda...
Bu beklentinin sonu bos biliyorum sevdigim...
Gittigin gunden beri yine de seni ayni satte beklerim
Donmeyecegini bildigim halde....
Olasigi olmayan umitlerimin
Gercekligi hortluyor da icimde her gun...
Senden vazgecmek yine de elimde degil...
Sen de nankorsun,
Cok nankor......
Kalbimi gogsumden ciplak ellerinle cikartip
Gunes alinda kuruttun da...
Sonra oguttun parca parca...
Iste kalbim.........................
Yitirmisim ben kendi ozumu,
Gayri bu diyarlari terk eyleyem......
Kimler yerse yesin baglar uzumu
Ben sizlere papatyalar derleyem...
Atam kendim yuce viran daglara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!