Firak çakmaktaşından doğan kıvılcım,
Değdiğinde sevdanın kavına...
Fesleğen yerine gül bitebilir,
Gül yerine fesleğen de...
Sevda okunun keskin ucu,
Saplandığında yüreğe, yani avına
Ateş renkli bir gül kesilirdi;
Ateş en iyi kavuşturucudur...
Halbuki, sükûn idi O’nun yoldaşı
Itır, onu saran bir bulut...
Deryâ ise derinliğinde berdevâm,
Of çocuk neden uzaklaştın sen?
Fakat, işte, şimdi hemen söyle neden?
Füsun ve hüsün, onun çağrışımlarıydı
Gül olmak, külleşmeye hazırlıktır
Külleşmek, acıların dinişi.
Kayıt Tarihi : 28.12.2000 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haydi ünleyin de bülbüle gidelim
Diken olsa da yolumuz güle gidelim.... M.S.
Külleşmek, acıların dinişi.
Nesnel gerçekliği tarışmesız mükemmel.Simgesel anlatım,imgelem gücü ve felsefi derinlik bakımından harika bir şiir.Şiirn finali özeti gbi.Özgünlüğü ise:Şaşıtıcı söylem çıkışları ve nesnelere yüklenen dönüşümlü anlam biçimi(Fesleğen yerine gül bitebilir,
Gül yerine fesleğen de...)ve felsefi olgunluk........Tek kelimeyle ŞİİR
TÜM YORUMLAR (6)