Gül oldum Şiiri - Zeynep Karacaa

gül dolu mısralar bırakıyorum sana
hiç birini anlamasan da
kalemi kağıtla buluşturuyorum
gül taşıyor
o çocuğun gülüşünde
doğuşunda yeni günün
baktığın yerde gül açıyor
sırrımı saklayamıyor bülbül
bir akşam üstü
o anlatıyor
sen dinliyorsun
o anlatıyor
sen susuyorsun
bülbülün soluğu kesiliyor
tüm gülleri idam ediyorum
içimden gitmiyorsun
gül kokan ellerimle
sensizliği boğuyorum
sessiz bir çığlık düşürüyorsun geriye
seni alıp göğsüme mühürlüyorum
bak, gül oldum ben de .z