Gül Oldum.... Şiiri - Fatma Alageyik

Öyle sevdirdi ki kendini bana
Aşktan yana yana kül oldum
Benzemedi bile mecnunlar ona
Yaz idim açıldım dalda gül oldum.

Yaprağımı önce tek tek kokladı
Dallarımı kırdı kuldan sakladı
Çiçekler yeşerdi beni akladı
Kurudu yaprağım kızgın çöl oldum.

Bir damla yağmura hasret bıraktı
Terk etti gurbete yollar ıraktı
Anladım gittiği yer son duraktı
Gönlünde sultandım şimdi el oldum.

Kaldım gözyaşlarım ile başbaşa
Darbeder oldum ben baştan başa
Uğruna yanıp kül olmuşum boşa
Eridim tükendim akan sel oldum.

Bir kıvılcım var idi yeller savurdu
Söktü yüreğimi közde kavurdu
Hiç merhamet yoktu sanki gâvurdu
Saçlarımı kökten yoldu kel oldum.

Aşkı meşki özü sözü yalanmış
Yaptığı hayaller hepsi planmış
Meğer zehirli bir kara yılanmış
Yaktı yıktı beni binbir hal oldum.

Fatma'yım hesabım kalsın divana
Boşa gitmez ahım yansır yuvana
Kızıl afat girer gönül ovana
Hayatımı zindan etti zül oldum.