Gül Olduğunu Söylesen de Şiiri - Faik Çelik

Her ne kadar deniz mavi ise
Bir o kadar yeşil ve bir o
Kadar siyah.
Ve uçurumlar
Her ne kadar yüksekse
Bir o kadar yakın
Saniyelik düşünceyle
Mesaje denen şey kalmaz
Bir olursun
Bir daha ayrılmazsın toprakla.

Çocukların düşlerinde
Gezinen hayal kahramanları
Her ne kadar cesursa
Bir o kadar yalan.
Büyürsün ve kendi düşüncene gülersin
Hatırlarsın en güzel şeyleri
Gülersin ve bir kahraman daha istersin
Gerçek olur bu sefer,
Tutamazsın yanında.

Her ne kadar
Gül olduğunu söylesende
Bahçe sana küskündür, kırgındır
Toprağın tuzlanmıştır
Ya da sen tuzlusundur
Ekşi ve iğrenç davranışlarla.
Bahçe sana küskündür,
Bahçıvan ise acıyan.
Bülbül bakınca sana
Ötmez, susar
Yüzünde bir gizli sevdayla uçar gider
O yaklaşıp bir şarkı söylemek ister
Söylemez
Susar ve sadece dinler
Sonra gider.
O şarkılar söyleyince
Senin ağlayacağını bilir
Üzüleceğini bilir
Sana bakar ve uçar gider.
Dönüp konmak ister yanı başına;
Gülüp, şarkılar söylemek ister
Sana bakar içi acır
Ve uçar gider.

Her ne kadar
Gül olduğunu söylesende
Bahçe sana küskündür, kırgındır.
Sen bülbülü sevdiğini söylersin
O kimsenin olmadığı bir dünya ister.
Her ne kadar
Gül olduğunu söylesende
Koklayanın
Sevenin yoktur.