Gül Oldu Geçti Şiiri - Duran Yıldız

Veysel'i kör diye, kınama sakın
Bülbülün bağına GÜL oldu geçti
Yaşamı zor diye, kınama sakın
Aşıklar, yurduna, YOL oldu geçti

Gönülden, gönüle, bir ışık yaktı
Can gözü ile her bir yana baktı
Deryadan deryaya çağladı aktı
Gemiyi yüzdüren SEL oldu geçti

Derdinin ortağı, bir garip sazdır
Dalları kırılmış mevsimi güzdür
Aşığı yaşatan, sohbettir sözdür
Mananın şehrine, DİL oldu geçti

Toprağı kendine yar eylemiştir
Damlayı özünde nur eylemiştir
Aşk ile kendini var eylemiştir
Sevdası savurdu YEL oldu geçti

Sevdiği kadın da, vurdu terkini
Dert ile yoğurmuş felek çarkını
SAVRÂNİ öğrendi, onun farkını
Mecuna Leylaya ÇÖL oldu geçti