“Hayatımı yaşıyorum” cümlesinin içi boş ve o kadarda yavan,
Fani servet giderse elden,kalırsın meşakatli yollarda yayan,
Şerefli ve namusluca yaşamamışsan,olmaz gerektiği gibi seni sayan
Bekliyor bu yolda seni,her türlü sıkıntı,dayanabilirsen dayan.
Oysa hayat pazarlarda alınıp satılmıyorki alıp satasın,
Aklı başa devşirmek lazım ki,bu geçici hayat zehir olmasın.
İllede uysun diye bulunup çıkarılan o sözcükler.
Fena sıkıyor.
Duygular zehirlenip tek kelime uğruna yok edilliyor.
İlle de sonunda kafiye olsun.
Uyak güzeldir ama.
Kafiye sevdası şiiri öldürür.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta