Gül Nihal…. Şiiri - Meral Ozan

Şiirlerime ses olan abim ve değerli eşine...

Kırkikindi yağmurları dinmişti
Yerle yeksan kalbim sevdiğinde seni
Elini tuttuğumda güvenle,
Benimdi her şey…
Dünya benimdi..
Gözlerinin içinde doğardı güneş,
Sana uyanmaktı benim ezberim
Çayım sendin,tebessümün şekeri

Mevsim kış olsa da,
Hep yazı yaşardık,üç oda bir salon
“Derdimin dermanı derdimmiş” deyip
Öğrenmiştik “ah”ı bile bölüşmeyi..
Yanımda sen olunca,
Ağlamak da gülmeler gibi yalnız bizimdi.

Kolaydı bölüşmek bir lokma ekmeği,
Ağlarken göz yaşına ortak olabilmek
Ah edebilmeyi bölüşmek yürekten
Kolaydı bölüşmek bir ömür boyu
O hiç küsemediğimiz yorgan ile döşeği
Kolaydı harcamak üç günde ömrü
Dertler seninle kolaydı..

Lakin? ? ? ?
Suç muydu yarınlar umut olsun istemek?
Kendi hamuruyla mayalamayı istemek dünyayı
Bir ses,bir soluk bırakabilmek
Şimdi şimdi anlıyorum
Kanuni’yi,Fatih Sultan’ı,Mimar Sinan’ı
İz bırakabilmek,
Olabilmek içimde tepinen büyük eserin mimarı..

Derdi veren, ayırmazdı yolları
Yine tek sığınak,yine her şey sevdaydı
Sevdam fedakar,sevdam diri; deli sevdam
Bu kabullenişim hoş görebilmektendi cefayı
Gelen her şeyiyle kabuldü
O,Canan’dan cana ikramdı..

Suç değildi yarınlar umut olsun istemek.
Ekmek parası kazanmak,
Bir kenara koymak üç beş kuruş
Geleceğe teminat…
Suç değildi toprağa düşen tohuma ana olmayı istemek
Gözünden sakınmak
Ve övünmek eseri ile
“Benim oğlum,benim kızım” diyebilmek

Deli dolu yüreğimizi,
Nefesimizi kesen hayat oyunlarını,
Bir kadere buyun eğmenin yüceliği ile varoluşları,
Kimseler bilmez efkarımızı..
Ezik yanlarımızı tamamlayan,eksik yarımızı!
İstemem senden başka Yar
Bölüşmek hüküm olsa da aynı can yakan acıyı..
Bölüşmek istemem
Seninle bütünlediğim
Beni var eden aşkımı..

Dolmasın gözlerin sakın
Yazılanlar ne sana ne kadere sitem.
Yüreğime koyduğum,
Sakındığım sevdam senindir ebediyen
Gül Nihal’im
Ağlama hep gül.
Hak ettiğince eksik olmasın yüzünden tebessüm
Bir ömür...
Meral Ozan
07/03/2007
02:45