Gül Nesil Şiiri - Mehmet Enes Karataş 4

Gül Nesil

Bir nesil düşlüyorum mührünü kalplerde vuran
Bir mühürdür ki seher vaktine tunç tahtı kuran
Akşamından gecesinden alevinden kavuran
Kim demiştir düşecek elde direksiz bu duran?

Burçların yükselen sırtından bakıyor sancağım
Nice kışlar görse de sönmedi, sönmez ocağım
Yolum taş bezeli, ben taşları kaldıracağım
Zira gül nesilden gülüm, gülsün köşe bucağım

Bayrağım gül kumaşından gülüversen ne çıkar?
İste gülden bu nesil bayrağı bin kanla yıkar
Nesl-i makbul pınarından çıralar senle akar
Ay ve yıldız şu gözün bağrımı gövdemde yakar

Tek ben kalsam, ellerim, ayaklarım taş kesilse
Zalimler sarsa etrafımı, bedenimi silse
Giderim buralardan yeter ki nesil dirilse
Dirilir hem de ne dirilir, eğer ki gül nesilse

Kaf dağından karalar bağlasa susmaz şu ezan
Yükselir çırpınarak göklere zindanda izan
Çağlıyor, yırtınıyor toprağa mahkûm feyezan
Hayli mahzun kederinden sönerek geçti fizan

İstiklal, ah şu istiklal, ne büyük vatandır
Başını eğmedi, eğmeyecek, bu nesil sultandır
Yalnız vecd ile secdelerde ummana batandır
Bir baksana vatan uğruna göklerde yatandır

Kalp yerinden şu mücerred kefe kansa yanar
Gül nesildir bu; yulardansa sular yansa kanar
Câna devrilse de gün yükselecek burada çınar
Gün bu gündür, akacak, çağlayacak yurtta pınar

Ceddim Fatih’tir, Yavuz’dur, Süleyman’dır
Asıl fetih zamanı fethettiğin zamandır
Senin o yüce ruhun bir bilsen ne yamandır
O zaman kalkıver sinendeki devi uyandır

Yükselsin, nur yüzlü bayrağım göklere yükselsin
Ay ve yıldız gözleri yeri ve göğü delsin
Ey gülden nesil! Sen kahramanca akan selsin
Şu cihana gelecekse bahar senden gelsin

Ey makbul nesil! Gül ol ki fethin mübarek olsun
Gül ol ki vatanın, yurdun ebede dek olsun
Hep sen birlik ol, bedenin tek ruhun yek olsun
Yürüyeceksen davan İslam yolun Hak olsun

Aczî