Gül Muhammed Şiiri - Hadi Önal

Rabbim seni gül yarattı, gül dedi
Amine’nin dizinde gül Muhammed
Hamuruna sevgi kattı, gel dedi
Ashabının gözünde gül Muhammed.

Umut sensin; gönüllerde minbersin
Güzellikte, doğrulukta öndersin
Eğiten sen, öğreten sen, bilensin
Amelin de da sözün de gül Muhammed.

Aydınlandı tüm ufuklar nurunla
Sana koşan karşılaşmaz sorunla
Temizlersin, yıkarsın yağmurunla
Ezelin de gizin de gül Muhammed.

Ahlakında kokan buhur Kuran’dan
Saffetinle münezzehsin zamandan
Sensiz dünya hem yavandır hem yalan
Sen habibsin yüzün de gül Muhammed

Âlemlere rahmet, müjde, mahisin
Övülensin, sevilensin, nakisin
Mustafa’sın, gönüllerde bakisin
Yürüyoruz izinde gül Muhammed

Canlar feda, can Makam-ı Mahmud’a
Sensin Ahmed, göğe yükselen seda
Biz faniye sığınacak son ada
Gölgen kâfi, tozun da gül Muhammed

Sensiz kalan gönüllerde hicran var
Hasretinle ervah ağlar, can ağlar
Selam sana, sana bütün dualar
Şafi sensin, özünde gül Muhammed