1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Her gül kendi toprağında kök salar,
çiçek açar, renginde, güneşine sevdalanır.
Diğer güller neden hüzünlensin,
gülün kendi toprağında goncalaşmasına.
İnsanlar ki halen öğrenemediler.
Dalında koparırken gonca gülü,
hiç acı çeker mi diye düşünmediler.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta