Sakın gülme nefretim ağır olur
Sevmeyi sen öğrettin nefret geri dursun
Bakışlarımı hafife alma,umudumdur benim
İstersen görme beni lakin varlığımı bil
Oturduğun masadan,su içtiğin bardağa
Giydiğin giysiden,gözbebeğine kadar seviyorum
Bende iki kalp taşıyorum birinde sen,diğerinde sen
Nefesim sana bağlı,sana bağlı yaşıyorum
Git şimdi gidebiliyorsan uzaklara
Sev şimdi sevebiliyorsan başka esmerleri
Vicdanın kaldırıyorsa giderken gül bana
Gül benim ölüm kokulu aşkıma gül celladım...
Fatıma ArslantaşKayıt Tarihi : 18.7.2006 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!