gülistandan içeri o çırpıntılar ve birkaç ürkek adım
tenhada sönmüş yalnız gül, bu bağbana tek hısım
kuru bir ölüm kavgası, dallarında gördüğüm
köklerinde definliğe atılmış yığınla kördüğüm
filizlenen her yaprağından cehenneme onca çığlık
nihai rengi, nurun reddi mutlak karanlık
buz tutmuş gövdesinde ölüme hasret beklenti
kafi gelecek toprağa döndürmeye sırattan bir esinti
dualarla bezeli bir çift titrek kanatta çekince
tanrıdan bir buyruk, kesildi rüzgar o gece
ve dokundu kelebek kanatlarında saklı canla
dikenler köreldi, yapraklarda coşku; ki rahmetle istila
Kayıt Tarihi : 27.7.2022 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!