Gül Manisi Şiiri - İsmet Anik

Sızı verdin incelerden
Seni derdim hecelerden
Bol yıldızlı gecelerden
Güne güzel uyan gülüm.

Seher vakti güller açar
Elvan elvan koku saçar
Gülden güle bülbül uçar
Gönlüm sana seyran gülüm.

Lale dalda bohça bohça
Karanfiller parça parça
Papatyalar yol boyunca
Hepsi sana hayran gülüm.

Kokun gelir gurbet elden
Ağyar etme beni senden
Seher vakti esen yelden
Bendim, seni soran gülüm.

Gün doğmadan doğsan bana
Liman diye sığsan bana
Çise çise yağsan bana
Yoksa; bahar boran gülüm.

Zekatın sa fakirinim
Sadakan sa dilencinim
Boyun büküp bekleyenim
Sensiz sinem viran gülüm.

Sen halimden bilmez oldun
Düşlerime gelmez oldun
Ellerini sürmez oldun
Efsun ister, yaran gülüm.