bir çift kıvılcımdı,
gönül şehrimde yangına dönen..
yanık ayaklarıyla
bir derviş
külleri eşelemede şimdi..
zamana aykırı,
ve umarsız
bakışlarıyla..
ilk hazan
yüreğime indiğinde
gözlerin çoktan yol almıştı
kendi iklimine..
dingin
duraksızdı
ve
meysiz kadehlerden içilen
bir şarkıydı hüzzam..
dudaklarından döküldü
baharlar.
gözlerin çiçeklendi dallarda
renk renk.
alışılmış kışlar değildi
güllerden arta kalan
bir zemheri
bir karakış
bir hamsin
iliklerince yıkadılar yağmurlarıyla aşkı.
gittin
dönüşü olmayan yollarca...
gittin..
gül kurusu demler biriktirdim sana.
yıllanmış şarap tadında.
güller
aksine sada verirken
ay dolanırdı koynumda geceleri..
takılı kalmışken yüreğim
dikenli tellere
nereye koşar
sözsüz
yar/ı incinmiş umutların.
ah! ..
gül kurusu demlerde
ay düşer
gecelerime..
01/09/2010
ödemiş
Kayıt Tarihi : 21.10.2010 15:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanı alıp hülyalara götürüyor
çok begendim kutluyorum şairimi
bundan sonra sayfanıza daha çok uğrarım
TÜM YORUMLAR (1)