(1963 -Urfa) Hayatın tamamı: Bir nefeslik...
ben gül kurusu duyguların koynunda
alabora olmuş sevdalarımda durulurum
iltica etse de tövbelerim günaha
yol geçen hanların kapısında
kimi kimsesi olamayan umutlarımın
ıslah olmaz alemdarı olurum
alıkoymaz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim