ben gül kurusu duyguların koynunda
alabora olmuş sevdalarımda durulurum
iltica etse de tövbelerim günaha
yol geçen hanların kapısında
kimi kimsesi olamayan umutlarımın
ıslah olmaz alemdarı olurum
alıkoymaz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
