Gül Kurusu Şiiri - Müslüm Danaoğlu

Gitsem bu kokuşmuş gecede
hiç gündüz bulamam.

beynimdeki misvak
usulca değerken bir tuvale
ben ki ressam değildim
düşler: ellerimden dökülüp
sinerken renklerin yüreğine
aşk ki: adanmış bir fırçanın
umarsız özlemleriydi sadece.

gül kurusu
en kalın kitaplar dolusu gül kurusu avuçlarımda
senin ellerin günahkâr
senin ellerin yangındır.
ressam çoktan uykuda.

Ey şair
duy sesimi!
dal kırıldı
yer yarıldı
uzaklarda
hayata yamalı bedenler salındı
bir garip ayindi
bütün serçe parmaklar yumuldu.

ellerimde gül kurusu
en kalın kitaplar dolusu
gül kurusu
senin ellerin isyan
senin ellerin üryandır.

yine de bilirim
tutamam
gelsem bu kokuşmuş gecede
seni bulamam.