Gül kurusu Şiiri - Mustafa Aşık

İçim yanıyor dostlarım bu gün
Yine eski sayfaları karıştırdım ben
Pembe bir gül kurusu çıktı karşıma
Unutulan sayfalar arasından

Ne aşktı öyle allahım
Dünya var oldukca bitmeyen
Hiç bir gücün ayıramadığı
Bakma öyle gül kurusu

Nasıl bir güldün sen
Bilirim kokladım seni
Almıştım senin gibi birinden
Darılma bana gül kurusu

Aklımdan çıkmaz onun adı
Unutmadım gül kurusu
Sözüm vardı seni atmamaya
Atamam seni gül kurusu

Demişti bana gülü gör beni gör
İncitme dökme yapraklarını
Onu seversen ben hissederim
Sevilecek halin kalmamış be gül kurusu

Kimbilir sahibin ne halde şimdi
Oda senin gibi sararıp soldumu
Yada aradığını buldumu
Ne dersin gül kurusu

Sen yine kal sayfalar arasında
Verdiğim sözü tutmalıyım
Kimbilir belki yine görüşürüz
Seni sahibine veririm
Ben kıymetini bilemedim
Hoşca kal gül kurusu

eski şehir anadolu ü/yunus emre kampüsü/01,06,1996