Küflü toprağa düşer gül külleri
Yakısı kökünden beslenir
Bilir her ikisi de bunu
Ne ilkyaz yağmuru
Ne güzün soluğu
Söyleyecek şarkı yoktur
Ondandır suskunluğu
Ondandır kahrın muskası
Boyunlarında asılı durur…
Mavisi çivit bulut utanma kısırlığından
Kaldır başını daya göğün bağrına
Güneşi ör saçlarına ilmek ilmek en kızılından
Aşk aşkı doğurur
Bivefa mevsimine aldırma
Tan vakti lodos esner
Kim bilir sevinç gözyaşından
Birkaç damla gül köküne değer…
Kayıt Tarihi : 23.8.2010 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)