Gül-kül Şiiri - Yusuf Işık 3

GÜL-KÜL

bir kez yüreğine
ateş düşmeye görsün
gonca gülün
horozlanır ha
horozlanır güneş
inadına inadına
yakar kavurur
neylesin garip bülbül
boşadır yakarışları
kör ve suskun gecelerde
demlenmeye durmuştur çoktan
alazını savuran kor
gözlerine perde iner
sızlar burun delikleri
ne yarına bir adı
ne de kokusu kalmıştır
çiyli sabahların
kanayan küllerinde
düşlerini eşelemek kalmıştır gayri
kirli yağmurlarla gelen
yalnızca itirafnamelerdir
kendinden bile sakladığı
giyinik bir umuda yıkanır
saklı damlalarla
ak saçlı ihtiyarın
mucizelerini beklerken
usunda gül
torbasında yüklü kül
limanı belirsiz
seferi belirsiz gemilerle
onbin yıllık
mavi düş yolculuğuna
fırtınalar taşır..4.1.2012