Gül koydum, sensizliğin adını.
Varlığın kokusuydu, hayalin rengi.
gül koydum sensizliğin adını!
Gidişin Eylül, dallarda kuşlar...
Gelişin Nisan, sevinci bülbül...
Gül koydum sensizliğin adını.
Kan rengi gecelere,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Olağanüstü bir eser. En kısa zamanda nota ve renklere dönüşmesi dileğiyle..
harika duygulandırdı tebrikler..Vural Gül
çok hoş...sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta