…..ve Yalnız Lale, Çiçeği çok sevdi
balçıktan toprağa baktı, baktı
Kırmızı Gül’ün anavatanını gördü
bulutların üstünden bakan beyaz kanatlı kuşlar
toprağı kıskandılar, filizleri kıskandılar
hüzünle baktılar, Yalnız Lale’ye
Ateş de kıskandı, toprağı,
kibirle başkaldırdı, Lale’ye…
Emir büyük yerden, sonuç değişmedi,
Önce bir Orkide çıktı topraktan
Sonra bir eşi daha çıktı içinden
Sonra danice Papatyalar, Karanfiller çıktı ikisinden
ve nice Zehirli Sarmaşıklar,
kanlı savaşlar, hiç bitmedi.
Çiçekler arasında, sürüp gidiyor hala
…ve yıllar sonra o çöldeki bir çift filizden
bir kırmızı Gül açtı, ta gönülden
önce yetim, sonra öksüz kalırken
doldurdu kokusu yeri, göğü
hiç kesilmeden
Yalnız Lale’ nin dilinden dökülen fermanlar
Gül’ün elinden dağıtıldı, senelerce tek tek
Zehirli Sarmaşıkların ayakları altında inleyerek
Sümbüller, Zambaklar açtı çölde renk renk
Gülün kokusunun ardından
Yasemenler, Leylaklar da kokularını bıraktılar
kaç asır geçse de aradan
Gülün kokusu gelmiyor mu sana
Kubbe-i Hadra’ dan?
Kayıt Tarihi : 3.11.2013 17:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!