Gül Kokusu Şiiri - Muhip Fuât Gülrek

Uzaklara dalmışım pencere kenarında,
Masamda duran bir gül ve bir kadeh,
Gülü kokladıkça seni hatırlıyorum,
Kadehimse sensiz günlerime hatıra.
Elimde sıkılmaya hazır bir silah,
Sık hadi! dercesine tutuyorum,
Bir uykuya dalacağım belki,
Ya bir anlık ya da ebediyen,
Lâkin her çekişimde tetiği,
Yine gül kokusu yayılır birden.
Gül de olsa unutmaya gelemem,
Her koklayışımda yine aklımdasın.
Uzaklara dalmışım pencere kenarında,
Masamda hayatıma sebep bir gül,
Kadehimi attım ve kırgınım silahıma,
Uzaklar mı hiç sorma kısa bir yol.