Öyle derin ki zifiri karanlığı odamın
Ve öylesine yalnızım ki
Dışımı sarar
İçimde sarılır yatarım
Düşlerimin kadını arkadaşıma
Isıtınca içimi duygularım
Uyku tutmaz gözlerimi
Ağırlaşsa da göz kapaklarım
Bilirim bilmesine yalnızlığımı
Ve sebebini yalnızlıkların
Gene de aranır umarlanır kollarım
Belki gelmişindir
Karanlığı delmişindir
Kuşların sesi gibi
Günün güneşi gibi
Odama dolmuşundur
Gülün kokusu gibi
Kayıt Tarihi : 17.12.2017 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!