Gul Kokusu Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Bir ceylan giderdi,salına salına,
Renk ve kokusu artardı güllerin,
Hoş bir rayiha,gelirdi burnuma,
Renk ve kokusu artardı güllerin.

Yaşamda bir neşe,kaynağısın sen,
Ne zaman değse gözüme gözlerin,
Ürperir tüylerim,titrer yüreğim,
Kokusu içime, siner güllerin.

Hayata renk veren,böyle bir insan,
Sevgiyle mutluluk,ve neşe sunan,
Calışırken bahar,gibi gençleşen,
Rengi solmaz baharda açan güllerin.

Çevremde beni coşturan bir insan,
Gözlerim kamaşır,ona bakarken,
Kolumu beline,dolayıp sarsam,
Ezilir mi göğsündeki güllerin.