Yeter artık yeter n'olur
Ciğerimi sökme gel
İstiyorsan vur öldür de
Gözyaşımı dökme gel
Boz bulanık su gibi su
Bulanmadan can dokusu
İçimdeki gül kokusu
Gel boynumu bükme gel
Yanaşmıyor geceme tan
Bendeki de sonuçta can
Kara bulut gibi her an
Üzerime çökme gel
Sakın kırıp umudunu
Dinleyip te onu bunu
Ayrılığın tohumunu
Bu tarlaya ekme gel
Bütün dertler başa kondu
Hayallerim bir bir söndü
Ömrüm ince ipe döndü
Kıracaksın çekme gel
Kayıt Tarihi : 26.1.2017 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
........
![Murat Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/26/gul-kokusu-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!