Gül Kokusu.. Şiiri - Necati Şimşek

Varlığımın sebebi, benliğimin dokusu
Kâinatı dolaştı teninin gül kokusu
Diller seni anıyor, gönüller seni arar
Dildeki salâvatın gönle düşer coşkusu..

Saygı duyar her sene açan güle çiçekler
Bülbül gamlı hazana yeni nağmeler ekler
Bolluk ve bereketle rabbim rahmet indirir
Kendini şanssız sayar doğamayan bebekler..

Fışkırır yerden sanki uyanırken tabiat
Bitmeyen yarışlarda dünyadaki her nebat
İnsanla kaim dünya, her şey onun emrinde
Bitmeyecek sevgiden yaratılmış mevcudat..

Ey Resulü Kibriya, ey sevgili Peygamber
Salât ve selam dilden, gönülden sana gider
Eksik olan yanımla tamamlarım duamı
Şahit olsun sevgime yedi kat yerler gökler..

23.04.2010
Necati ŞİMŞEK
Ankara