Gül Kokulum Şiiri - Emine Sönmez

GÜL KOKULUM

Gök kuşağı gibisin, her zaman kaçıyorsun,
Hayal bahçelerinde çiçekler açıyorsun,
Bahar dalı gibisin, kokular saçıyorsun,
Nasıl doyulur sana, her çiçeğinde bal var.

Sen varken yaşıyorum, gönlüümün baharını,
Gidince hissederim gönlümdeki harını,
Günlerimi yitirdim, düşünürken yarını,
Sensiz ne gidecek yol, ne tutunacak dal var.

Kaynağı kara bahtım, bitmeyen ıstırabım,
Nefes alamıyorum, hasretinden harabım,
Ya beni alıp gitsin, ya seni versin Rabbım,
Takdırı benim değil, gidecek iki yol var.

Nice yıllara canım, gönlümün sultanı sın,
Yanımda olmasan da, hep canımın canısın,
Her şey gönlünce olsun, cümle alem tanısın,
Doyum olmaz kokuna, sanki teninde bal var.