Gül kokulu Şiiri - Hamdi Oruç

Gül kokulu

Gülün gülün köleler
Doğmuş o güneş köleler üstüne
O gül kokulu güneş
Bir o güneş Allahın habibi...
Güneşler güneşi o Allah'ın rasulü...

Adı dilime çiçek o rasul’ün
Teri gül kokulu o rasul’ün
Güller sever o rasulü
Kullar sever o rasulü
Kainat sevmiş o rasulü

O gül kokulu güneş
O güneş Allah'ın habibi...

Şemsiyesi bulut
Köleler için tek umut
Bir devesi vardı adı Betül
Hayvanlar içinde en gül
Sahabesi yıldız o rasulün
Ümmeti inci
Ümmetler içinde…
Kainat sevmiş o rasulü

O gül kokulu güneş
Bir o güneş Allahın habibi...
Güneşler güneşi o Allah'ın rasulü...

Asrı en altın asır
Çöller güldü o asırda
Yetimler güldü o asırda
Gülün yetimler gülün...
Köleler güldü o asırda
Dağ taş güldü o asırda
Aşk güldü
Gece bir güldü gündüz bir güldü..
İnsan bir güldü
Zaman güldü
Doğdu ilim için o güneş
Kainat sevmiş o rasulü

O gül kokulu güneş
Bir o güneş Allahın habibi...
Güneşler güneşi o Allah'ın rasulü...
O hakikat güneşi
O adalet güneşi
O şefkat güneşi...
Gülün gülün köleler
Sevgi şefkat o asırda
Arkadaşlık kardeşlik gül o asırda…
Toprağı aşk kokan bir asır o
Kainat sevmiş o rasulü

Gülün gülün köleler
Gülün gülün mazlumlar...